Begrippen fysieke belasting en fysische factoren
Begrippen fysieke belasting en fysische factoren
Fysieke belasting is belasting aan het houdings- en bewegingsapparaat. Het gaat hierbij om mechanische belasting (statisch en dynamisch) en energetische belasting. Mechanische belasting is de belasting die optreedt tijdens houding en beweging door de samenwerking tussen gewrichten, botten en spieren. Bij statische belasting bevindt het lichaam zich langdurig in dezelfde houding, terwijl bij dynamische belasting het lichaam in beweging is. Met energetische belasting wordt de belasting van de energievoorziening van het lichaam bedoeld, zoals bijvoorbeeld de belasting van hart en longen.
Bij het uitvoeren van arbeid komen verschillende aspecten voor van fysieke (over)belasting , al dan niet in combinatie. De meest voorkomende aspecten zijn tillen, dragen, duwen en trekken, repeterende bewegingen, werkhouding (zitten, staan, bukken, enz.) en energetische belasting (energievoorziening).
Onvoldoende lichaamsbeweging brengt ernstige gezondheidsrisico’s met zich mee. Lang zitten doet dit ook, zelfs als mensen voldoende bewegen of aan sport doen. Lang zitten geeft een verhoogde kans op onder andere:
- Eerder overlijden
- Hart- en vaatziekten
- Diabetes
- Depressies
- Kanker
De Arbowetgeving kent nog geen specifieke richtlijnen of doelvoorschriften over dit onderwerp. Werkgevers hebben echter de wettelijke verplichting om de arbeidsrisico’s voor hun werknemers te beperken. Dus ook aan dit aspect zullen werkgevers aandacht moeten besteden.
Naast fysieke belasting spelen fysische factoren een belangrijke rol bij de belasting van medewerkers. In deze deelcatalogus worden de factoren trillingen, klimaat, elektromagnetische velden en verlichting besproken. Andere fysische aspecten komen aan de orde in andere deelcatalogi. Voor lawaai is een aparte deelcatalogus opgesteld. Niet-ioniserende straling, uv-straling en lasers worden behandeld in de deelcatalogus machineveiligheid.